Home
De Stichting
Opera Zoeken
Recital Zoeken
Publicaties
Contact
Sonnambula, La
J.Sutherland - L.Pavarotti
N.Ghiaurov - I.Buchanan
J.Tomlinson - D.Jones - P.de Palma
London Opera Chorus
National Philharmonic Orchestra
R.Bonynge
Decca D 230 D 3lp
Bijna twintig jaar geleden verscheen de eerste opname van Joan Sutherland in Sonnambula, eveneens onder haar echtgenoot Bonynge, maar opgenomen in Italië. De nieuwe stamt uit Engeland. Hij is ten eerste vollediger dan de oude en men constateert met vreugde en verwondering dat Sutherland er beter op is. Natuurlijk was haar stem in 1963 jonger, maar zij maakt nu meer van de rol dan toen, en haar dictie is aanmerkelijk verbeterd. Het is geen Amina in de traditie van de hoge soprano leggiero, maar Sutherland’s stem is geenszins te zwaar voor de rol, en het was alleszins zinvol dat ze deze opname deed verschijnen. Onbegrijpelijk is het dat Amsterdam haar nu niet voor deze opera engageerde, in plaats van alweer Lucia. Ik geloof dat de laatste Sonnambula in ons land in 1934 bij de Italianen geweest is, met Mercedes Capsir. Ghiaurov is een goede Rodolfo, maar ik had in deze rol liever een warme, volle Italiaanse bas gehoord, zoals eens een Pinza, Pasero, Neri, De Angelis. Maar zijn die er nog wel? Ghiaurov’s timbre verraadt altijd zijn Slavische afkomst. Hoewel niet zo storend als bij Boris Christoff. Opvallend goed is de Lisa van Isobel Buchanan, bewijzend dat Engelse kleine rollen niet altijd kleurloos hoeven te zijn. De veteraan Piero De Palma liet men overkomen voor het rolletje van de noraris. Alles te samen zou dit weer een ten volle geslaagde opname zijn geweest, als Pavarotti er niet geweest was. Want Elvino is typisch een rol voor een jeugdig klinkende lyrische tenore de grazia. En in 1963 was Nicola Monti er zo een. Vandaag zou ik er Alfredo Kraus voor genomen hebben. Pavarotti is er veel te fors voor, zingt zonder charme, en perst er de hoogte soms pijnlijk geknepen uit. Dit is geen Bellini, tenminste zoals mijn opvatting van die componist is. Niet als men een Schipa, Anselmi, Bonci, Gedda, Kraus, in de oren heeft. Weer een voorbeeld van een zanger in een stemvak dat het zijne niet is.
Leo Riemens 1982
Bekijk Opera