Puritani, I

M.Caballé - A.Kraus
M.Manuguerra - A.Ferrin
J.Hamari - S.Elenkov - e.a.
Philharmonia Orchestra London
R.Muti
HMV SLS 5201  3lp

Hier is nu weer eens een uitgave waarvoor ik zonder restrictie enthousiast kan zijn. En dat terwijl ik vóór hem gehoord te hebben sceptisch was. Immers, Elvira is een rol voor een lichte coloratuur-sopraan en Caballé was als zodanig  in Lucia di Lammermoor zwaar tegen gevallen. Maar het blijkt alweer dat de ene rol de andere niet is. En Donizetti is geen Bellini. Voor Bellini moet men een stem hebben met kleur en poezie. Een briljante heldere sopraan kan in Lucia triomfen vieren. Puritani eist wat de Italianen noemen “morbidezza”. De stem moet niet van kristal zijn maar van fluweel. Dat Caballé de nodige beweeglijkheid voor deze rol heeft bleek terdege in “Devereux”. En zij heeft precies het juiste warme, zachte timbre voor deze rol, brengt er de romantiek voor mee. En ze heeft de ideale partner in Alfredo Kraus. Een hemelsbreed verschil met Pavarotti’s bravour in een oudere opname, die zelfs een facet hoge F probeerde. Kraus houdt het wijselijk bij een D, maar waar Pavarotti de indruk wekte van een athleet is Kraus een poëet. Vergeleek ik hem in Bohême met Schipa, hier zijn namen als Bonci en De Lucia op zijn plaats. Op dit moment ken ik geen tenor zo intens muzikaal, zo’n artiest als hij. Dan heeft Manuguerra hier verdiend de eerste bariton-rol, die hij lyrisch en in volmaakte Bellini-stijl zingt. Muti koos bewust een lyrische bezetting zonder krachtpatsers, want ook Ferrin is een lichte bas, die volkomen past bij Manuguerra, waardoor het “Suoni la tromba” wel martiaal klinkt, maar niet (zo als helaas maar al te vaak) een wedstrijd waarin de een de ander probeert te overschreeuwen. Elenkov is een uitmuntende tweede bas, Hamari maakt zelfs iets van het ondankbare rolletje van de koningin. En wat een herademing na Levine een Muti aan de slag te horen, die Bellini met zoveel liefde en toegewijdheid uitvoert. Ik dacht dat de Callas Puritani tot nu toe de beste was. Maar Caballé is betere Bellini dan zij, Kraus overtreft Di Stefano, Manuguerra Panerai, om te zwijgen van Rossi-Lemeni die de vlek op de uitvoering was. Beslist dus mijn keus van de verkrijgbare Puritani’s, en ik zie niet in in welk opzicht hij overtroffen kan worden.

Leo Riemens  1980

Bekijk Opera