Intermezzo

L.Popp - D.Fischer-Dieskau
A.Dallapozza - G.Fuchs
M.Finke - K.Moll - K.Hirte - e.a.
Orkest der Bayerische Rundfunk
W.Sawallisch
HMV SLS 5204  3lp
 
Denkt U niet dat dit een orkestraal intermezzo is. Het is een drie-plaats opera en de naam slaat op een intermezzo in het huwelijk van een dirigent Robert Storch en zijn vouw. En het pikante is dat dat in werkelijkheid Richard Strauss en zijn vrouw zelf zijn. Het is de enige opera waarvoor Strauss zijn eigen tekst schreef die auto-biografisch is. Symphonisch deed hij lang daarvoor iets dergelijks met zijn symfonia Domestica, waar dit de opera tegenhanger van is. Bij de premiere in Dresden in 1924 werd de zanger van de rol zelfs precies lijkend op Strauss geschminkt en was het decor een exacte replica van zijn landhuis. Het was een der weinige Strauss werken die nog niet op de plaat gebracht waren, een absolute discopremiere dus. En het werk is nooit populair geworden, zelfs in het vergeetboek geraakt na aanvankelijke successen in Dresden, Wenen en elders. In Nederland is het nooit opgevoerd geworden. Maar het rad van de tijd draait rond. Er is een duidelijke herleving in de waardering voor wat ik Jugendstil operas zou noemen, voor de veristen in Italië, Frankrijk en Duitsland. Werken als Massenet’s Navarraise, Charpentier’s Luise, het ouvre van Mascagni en van Zandonai, de Tote Stadt van Korngold, Humperdinck’s Königskinder, ze komen allemaal weer te voorschijn. Ondanks het jaar 1924 hoort Intermezzo daar ook bij. Hij is zelfs zo veristisch dat er spreekrollen naast de zangrollen in zijn. Dat had Strauss trouwens ook al in Ariadne auf Naxos gedaan (de Haushofmeister). Hoe duidelijk de renaissance is ziet U dat de opname van Königskinder direct gevolgd werd door de opvoeringen in Aken. En zowaar: nauwelijks is Intermezzo op de plaat of hij wordt volgend seizoen opgevoerd in …. Amsterdam, de premiere voor Nederland na 55 jaar. Ik zal het nog  uitvoerig over dit werk hebben voordat we daar naar toe gaan. Ik volsta hier met te zeggen dat de opname en uitvoering voortreffelijk zijn onder een Strausskenner als Sawallisch. Fischer-Dieskau en Lucia Popp zijn het echtpaar, Martin Finke de dirigent Stroh, wiens naam zo op Storch lijkt en de oorzaak van de ontwikkelingen is, Dallapozza de parasiterende Baron Lummer, die haast een deraillement van het huwelijk veroorzaakt, Gabriele Fuchs heel opmerkelijk als de dienstbode, en een keur van karakterrollen, waarbij Kurt Moll als de Kammersänger uitblinkt. Nu al nemen om U op Amsterdam voor te bereiden.

Leo Riemens  1980

Bekijk Opera