Barbiere di Siviglia, Il

A.Baltsa - F.Araiza - T.Allen
R.Lloyd - D.Trimarchi - S.Bugess
Ambrosian Chor
Acadmy of St. Martin-in-the Fields
N.Marriner
Philips 67691000  3lp

Op de hielen van de recente Barbiere op CBS komt deze nieuwe Philips opname. Ik kan direct verklaren dat deze nieuwe opname een frappante verbetering op de vorige is. Chailly toonde daarin weinig affiniteit met Rossini’s stijl. Voor Neville Marriner was dit zijn eerste complete opera-opname. En als leider van St. Martin-in-the-Fields kent men hem als een fijne stijlist. Hij stond geheel fris tegenover het werk, concentreerde zich op Rossini’s muzikale fijnheden. Misschien met als enig bezwaar een mindere belangstelling voor de dramaturgie. Want helaas moet ik constateren dat hier weer de eerste balkonscène (een recitatief) is weggelaten. Dat is als Rosina met Bartolo daar verschijnt en een briefje laat vallen, waarvan ze zegt dat het een aria uit de opera “Inutile Precauzioni” is. Die scène is drama-tisch fundamenteel voor het werk. Dat was de oorspronkelijke titel voor de “Barbier”, en als Rosina later in de zangles zegt een aria uit die “Inutile Precauzioni” te zullen zingen, en Bartolo moppert “altijd weer die opera”, dan wordt dat zonder de eerste scène onbegrijpelijk. Onbegrijpelijk voor mij dan ook de coupure, die slechts hoogstens een minuut of twee zal zijn. Dat is dan een punt ten gunste van CBS, want daar werd dat recitatief WEL opgenomen. In Luik was het (helaas) weg, evenzo de nog belangrijker dialoog waarin Bartolo Rosina waarschuwt dat Lindoro Graaf Almaviva is. Die KAN en MAG er niet uit, en staat er dan ook zowel bij CBS als bij Philips op. Helaas liet Luik er dat ook uit …… Voor de rest echter geef ik aan deze Philips verre de voorkeur boven de vorige. Het grootste verschil is wel Francesco Araiza, die Barbacini op alle punten achter zich laat als Almaviva. Mooiere stem, meer charme, meer karakter, en bovenal krijgt de moeilijke aria op het slot (die we in Luik niet te horen kregen) nu de gave en virtuoze vertolking die hij verdient. En Agnes Baltsa is een Rosina in de stijl van een Nafé en Berganza, een mezzo, maar met lichtheid, elegance, charme, humor. Naast haar is Marylin Horne nog eens zo loodzwaar en log geworden. De twee buffo’s waren op CBS degenen die de opname redden. Ik vind Dara zelfs nog iets beter dan Trimarchi, maar Robert Lloyd overtreft Ramey, en geeft Don Basilio een veel imposanter geluid en indrukwekkender expressie. Dan is de verrassing Thomas Allen als Figaro. Van hem kan men onmogelijk zeggen dat hij wat kleurloos is. Hij sprankelt en blijkt de rol even volmaakt tot in de details te beheersen als een Gobbi of een Bruscantini. Zijn carrière begon hij met het verkeerde been. Tien jaar geleden liet Julius Rudel (geenszins een favoriet van mij) hem in Boito’s “Mephistofele” de rol van Wagner zingen, die voor een Spieltenor geschreven is.Daar past Allen’s bariton hoegenaamd niet in, en dat rekende ik hem aan. Sindsdien, en in zijn juiste vak, heeft hij zich ongelofelijk ontwikkeld, en hij voegt zich nu in de rij Britse zangers die internationaal de hoogste operatop bereikten. Aan tenoren waren dat al Mozart’s Kelly, in deze eeuw een McCormack, Hislop, O’Sullivan, Heddle Nash, terwijl als bariton in de vorige eeuw een Santley legendarisch was. Een der beste Figaro’s die ik hoorde was de Amerikaan John Charles Thomas. Dit voor degenen die menen dat Italianen het alleenrecht op deze rol hebben. De kleine rollen zijn goed, de opname voortreffelijk. Als men nu die ene kleine coupure niet gemaakt had zou ik dit de beste “Barbier” van de laatste vijftien jaar vinden. En tenslotte is hij dat ook. Zo!
 
Leo Riemens  1983

Bekijk Opera